- مصاحبه: MATHIEU KASSOVITZ -
- مصاحبه: MATHIEU KASSOVITZ -
"آمریکایی ها به ما می خندند ..."
او در سال 1995 سینمای فرانسه ، "مادربزرگ" در سال 2012 را به لرزه درآورد ، فیلم های پرفروش هالیوود را شلیک کرد و سرانجام به عنوان بازیگر به صف اول فرانسه بازگشت. ماتیو کسوویتس اکنون در کنار لگ آنجلس و پاریس ، با پیمپ ، سگ خود زندگی می کند. جلسه حساب ، بوکس تایلند ، جت لی ، وین دیزل و دیکتاتوری ... - توسط یواخیم باربیه و کلر دیائو
هنوز هم می توانید در فرانسه فیلم بسازید؟ منظورت از آن چی بود ؟ اینکه اگر بخواهم در فرانسه فیلم بسازم ، پیدا کردن بودجه برایم دشوار است ، این است؟ خب نه. قطعا نه. اگر فیلم قابل قبولی برای تهیه کننده بسازم ، قادر به انجام آن خواهم بود. بدیهی است که به من اجازه نمی دهم سفارش و اخلاق (آخرین فیلم او به عنوان کارگردان ، در مورد گروگان گیری 1988 در کالدونیای جدید ، یادداشت سردبیر) را تکرار کنم ، زیرا اکنون سرمایه گذاران دیگر نمی خواهند این سبک را انجام دهند از فیلم ها چون وقتی کاری را انجام می دهید که به قیمت آن تمام شود و نتیجه ای نداشته باشد ، دیگر کارگردان ها برای ساختن دیگران مشکل دارند.
به گفته شما چرا نظم و اخلاق م workثر نبود؟ مردم از سیاهپوشان خوششان نمی آید بنابراین ، اگر شما فیلم فوق العاده سیاهپوستهایی را که در آن طرف کره زمین هستند و در مورد مشکلی که مربوط به بیست سال پیش است صحبت کنید ، آنها را علاقه مند نکنید ، آنها کار دیگری دارند که باید انجام دهند. این برای هر موضوع و هر فیلمی که سیاه پوستان وجود داشته باشد معتبر است. ما می توانیم از خود بپرسیم که آیا فرانسه کشوری نژادپرست است یا خیر ، ما حق داریم این سال را مطرح کنیم.
جواب داری؟ نه
در این زمینه ، موفقیت دست نخورده ها و آنچه را که ما با پروردگار خوب انجام دادیم چگونه توضیح می دهید؟ نکته جالب در مورد سالن های نمایش فیلم این است که آنها مانند استادیوم های ورزشی هستند. اینها مکانهایی هستند که شما در آن ها کمون می کنید. وقتی یک انرژی عبور می کند ، با آن ارتباط برقرار می شود. غیرقابل لمس برای فرانسه ای که امروز در آن زندگی می کنیم بسیار مناسب است. کشوری که شخصیت های محبوب فرانسوی ها سیاه پوستان هستند - نوح یا عمر سی - و در عین حال کشوری پر تنش در مورد مسئله نژادپرستی است و هنوز تعداد کمی از سیاه پوستان یا عرب ها هستند که بتوانند موضع بگیرند. جدی زیرا انجام عرب ENA دشوارتر است. این دیوانه است که در کشوری که چهارصد سال سابقه اختلاط و اختلاط دارد طولانی تر از کشوری است که پنجاه سال پیش تفکیک را لغو کرد. در آن زمان ما مایل دیویس و جان کلترین را داشتیم که برای بازی در فرانسه می آمدند زیرا آنها نمی توانستند در ایالات متحده کار کنند. چرا ما ده سال بالاتر از آمریکایی ها نیستیم؟ چرا ما الگوی کل جهان در این زمینه نیستیم؟ بودیم ، دیگر نیستیم. به طور کلی فرهنگ آمریکایی ، نژادپرستی بسیار بیشتر و بیشتر از فرانسه وجود دارد ، اما ادغام آنها جالب تر است. آنچه آمریکایی ها را دیوانه می کند همان چیزی است که آنها را جالب می کند: این یک کشور جوان است ، شصت سال پیش آنها افراد سیاه پوست را به دار آویختند و امروز آنها یک رئیس جمهور سیاه پوست دارند. فقط در یک نسل ، آنها سفری باورنکردنی را پشت سر گذاشته اند. در فرانسه ، هنوز یک عرب در یک میخانه ماست وجود ندارد. من برای سهمیه بندی نیستم ، احمقانه است ، اما واقعیت همچنان باقی است که در ایالات متحده ، آنها کاری به نام "5٪" انجام دادند. در هالیوود بیست سال پیش ، آنها 5٪ از بازیگران سیاه پوست مالیات می گرفتند. و امروز دیگر هیچ کس به رنگ نگاه نمی کند. ما هنوز در مرحله بی اعتمادی هستیم. شما یک پسر اهل پاریس هستید ، نمی دانید بچه های حومه شهر چگونه کار می کنند. شما یک پسر از حومه شهر هستید ، نمی دانید بچه های پاریس چگونه کار می کنند ... اما اگر مردم را مجبور نکنید قدم بردارند ...
"دوست داشتم نقش طاهر رحیم را در یک پیامبر داشته باشم. "
در سال 2013 ، شما گفتید که می خواهید فرانسه را ترک کنید اما ما شما را در سال 2014 در ملاقات نامطلوب ماتیو دلاپورت ، در Vie sauvage توسط سدریک کان و در سری بعدی اریک روچانت ، Le Bureau des Légendes پیدا کردیم ... بله ، من فرصتی برای داشتن دو شغل ، توانایی کار در دو منطقه ، بنابراین من می توانم بسته به پروژه ها ، به سادگی از یکی به دیگری تغییر مکان دهم. و وقتی فیلمنامه یک غریبه بزرگ را دریافت می کنم ، ده صفحه اول را می خوانم ، و بلافاصله می گویم "بله". من اینطور کار می کنم: بعد از ده صفحه ، می دانم که می روم یا نه. من به عنوان بازیگر برنامه شغلی ندارم ، که مورد علاقه من نیست ، اما از انتخاب هایم پشیمان نیستم: هر وقت گفتم "بله" ، موضوع و فیلمساز توجه من را به خود جلب کرد. من می توانستم با اسپیلبرگ در جنگ جهانی ها شلیک کنم ، اما این مسئله علاقه من به کار با او در مونیخ را بسیار کمتر می کند. در نهایت ، فقط چند فیلم وجود دارد که پیشنهادی به من ارائه نشده است و دوست دارم آنها را انجام دهم. به عنوان مثال ، یک پیامبر: دوست داشتم نقش طاهر رحیم را داشته باشم.
آیا شما معتبر بودید؟ مطمئناً معتقدم. سرانجام،
